ریشه واژه موزه از لغت یونانی موزین(mousein) به معنای مقر زندگی موز الهه هنر و صنایع در اساطیر یونان باستان اقتباس شده و در زبان انگلیسی تلفظ میوزیم (museum) از لغت فرانسوی (muse) گرفته شده است، که فرانسویان آن را از لغت یونانی گرفته اند. موزه نام تپه ای در آتن بوده است که در آن عبادتگاهایی برای موزه ها ساخته شده بود. و به معنای مکانی است که مجموعه بزرگی از آثار باستانی و صنعتی و چیزهای گرانبها را در آن به معرض نمایش می گذارند و دانشمندان وپژوهشگران و هنرمندان…از آن استفاده می کنند در یونان به محلی موزه گفته می شد که به مطالعه صنایع وعلوم می پرداختند (ایکوم) موزه را موسسه ای دانسته که اهداف مادی ندارد و در آن به روی همگان گشوده است و برای خدمت به جامعه و پیشرفت آن فعالیت می کند. هدف موزه ها گردآوری و نگهداری تحقیق،انتقال و نمایش شواهد برجای مانده از انسان و محیط زیست آن به منظور آموزش و بهره برداری معنوی است.تعریفی دیگر موزه را بنیادی دانسته که سه وظیفه اصلی جمع اوری ونگهداشت ونمایش اشیا را بر عهده دارد .این اشیا ممکن است نمونهایی ازطبیعت ومربوط به زمینشناسی ، ستاره شناسی و غیره باشد.یا انکه افرینشهای هنری وعلمی انسان را در طول تاریخ به نمایش گذارد.
معبد خدایان هنر وشعروموسیقی که برفرازصخره ای در اتن قرار داشت.نخستین موزه ای است که در تاریخ موزه ها نام برده میشود.و موزه اشمولین در شهر آکسفورد نخستین موزه در قاره اسیا ،موزه هارمیتاژ در لینگراد روسیه است.و اولین موزه ایران در سال ۱۲۹۵به نام موزه ملی ایران پایه گذاری شد.در سال ۱۷۵۰ م اولین موزه واقعی جهان در قصر لوگزامبورگ برپا شد.اولین موزه هایی که در دنیا شکل گرفتند هدف خاصی نداشتند اماکن و پرستشگاه هایی مقدس چون کلیسا و معابد یونانی و پرستشگاه های بودایی در ژاپن را در بر می گرفتند. اولین مجموعه مشخص دنیا در اکسفورد انگلیس با نام موزه آشمولین به صورت عمومی در آمد در دوره رنسانس با تحول عظیم در فرهنگ و هنر اروپا موزه ها نیز مورد توجه قرار گرفته و ارزش خود را بازیافتند. موزه آشمولین پساز انقلاب کبیر فرانسه با آثار ارزشمندش به مردم فرانسه داده شد و در قرن ۱۸م تبدیل به موزه ملی فرانسه شد. قسمتی از موزه مربوط به هنر اسلامی است که وزارت آموزش و هنرهای ظریفه فرانسه آنها را از مشرق زمین گردآوری کرده است. در حدود صد سال گروه هایی فرانسوی در ایران به کاوش های باستان شناسی پرداخته اند، از جمله آندره گدار، ژاک دمرگان و مارسل دیولافوآ اشاره نمود.در ایران با تشکیل موزه علاوه بر نمایش اثاره هنری ایران و اروپا هدایای قیمتی و همچنین جواهرات تخت طاووس در موزه داخل قفسه های شیشه ای به معرض تماشا گذاشته می شد.جهت دانلود متن کامل مقاله موزه کلیک نمایید
مقدمه
سماع در عرفان و تصوف، پیش از آنکه اشکال متطور در نحله های گوناگون صوفیه پیدا کند، همواره در مسیر تاریخ مظهر و آینۀ باطنیات و احساسات بشر بوده است.
از آن زمان که مخترع و مبدع علم موسیقی «فیثاغورث» حکیم یونانی (قرن ۵ ق.م) با آن صفای باطن و ضمیر پاک و ذهن روشن، جان خود را به عالم بالا عروج داد و نغمه های افلاک و اصوات حرکات کواکب را سماع کرد و بر اساس آن، علم الحان و ایقاع و موسیقی را ترتیب نهاد؛ تا این روزگار، موسیقی و سماع الحان و اشعار در مذاهب و ادیان و فرهنگ های گوناگون بشری، صور و اشکال متفاوتی داشته، بالتبع بر اساس مبانی و اصول سلوک عملی و عرفان نظری آنها تکامل یافته است.
«یوحناکسیان» راهب شهیر مسیحی (قرن ۵ ه . م) در کتابی که به نام «النظم» تألیف کرد، در آن آداب محفل سماع رهبانیت را در قالب تازه ای مطرح ساخت. از آن زمان به بعد در مجلس سماع، گروهی راهب گرد هم جمع می شدند و شخصی خوش صدا به خواندن مزامیر و سرود های مقدس و اشعار مذهبی می پرداخت. مزامیر به حسب حالات و مقتضیات و استعداد مستمعین با انتخاب معانی متفاوت خوانده می شد و در اینگونه مجالس، دعا، حرکات بدنی صعقه و فریاد و اظهار تواجد سخت رواج داشت.
تعیین دقیق زمان و شخص مبدع و مروّج اصلی سماع در تصوف اسلامی، امری دشوار به نظر می رسد، لیکن از مطالعه و بررسی تاریخ آن می توان عارف بزرگ و نامور «ذوالنون مصری» را که در اوایل قرن سوم هجری پر آوازه شد، از چهره های برجسته در ترویج و ابداع آداب اسماع بر شمرد. وی را یونانیان «لاتوپولیس» می گفتند.
در آن زمان، او با «فلیمون» قدیس دوستی و قرابت تام داشت. فلیمون کسی است که به پایه گذار دیرنشینی در عالم شرق و غرب معروف است. بدین روی، تلفیق و تطبیقی که ذوالنون از آداب رهبانیت و قسمتی از اسلام طرح کرد، ابداعی بود از وی با آمیزه هایی از دیانت مسیحی، و طبیعی است که وی با رویارویی فقیهان هم عصر خود مواجه گردد.
جهت دانلود متن کامل مقاله موسیقی از دیدگاه عرفانی کلیک نمایید
فن بیان تصویری، با تکیه بر دانش فنی
هنر، یکی از بارزترین جلوه‌های اسرار‌آمیز فرهنگ و تمدن انسانی است که همواره بر حیات انسانی سایه افکنده است. هر جا کاوش‌های تاریخ تمدن و باستان‌شناسی، نشانی از تمدن و فرهنگ بشری و تجلی آن کشف می‌کند، در هر سرزمینی که تمدنی به عرصه ظهور می‌رسد، آثار و مظاهر گوناگون هنری، اعجاب پژوهشگران تاریخ تمدن و هنر را برانگیخته است و رموز ناپیدای آن، حکیمان را به اندیشه و تأمل فرو برده است. یک محقق تاریخ هنر، با مطالعه آثار هنری و جلوه‌های آن، سیمای روشنی از تمدن و فرهنگ بشری در سرزمین‌های پیشین به نمایش می‌گذارد. هنر، از اسرار آفرینش و حیات فرهنگی انسان است که اندیشمندان علوم انسانی را به پژوهش بیشتر فرا می‌خواند.
در تاریخ فرهنگ و هنر انسانی، معنای هنر با نوعی الهام و اشراق همراه بوده است که گاهی عقل و ادراک انسانی از درک سرّ آن عاجز است. این موضوع نمایان‌گر این نکته است که هنر بیشتر با جان پاک هنرمند و یا سبک بیان او پیوند دارد، نه با صورت‌های ذهنی و خیالی وی.
کالبد هنر و ادبیات به خاطر انس با فرهنگ الهی و سنتی، جلوه و نمود معنوی و انسانی یافته است. این دریافت از هنر در ادبیات فارسی[۱] و عرفانی، به ویژه در زبان حافظ و مولانا، تجلی بارزتری از خود به نمایش گذارده است، چنان‌که از این غزل حافظ، نوع بینش وی از هنر را می‌توان درک کرد:
قلندران طریقت به نیم جو نخرند
قبای اطلس آن کس که از هنر عاری است
نگاه مولانا در مورد هنر نیز در این شعر عیان است
خود هنر دادن، دیدن آتش عیان
نی گپ دل علی النار دخان
جهت دانلود متن کامل مقاله فن بیان تصویری، با تکیه بر دانش فنی کلیک نمایید
قلم اسبابی برای نوشتن یا خط کشیدن بوسیله مرکب یا سیالی دیگر ، یکی از قدیمی ترین افزارهای ارتباطی مهم نوع بشر است . در سراسر تاریخ ، مردمان تاریخ از قلم برای کسب و کار و ثبت اندیشه ها و وقایع زمن خود استفاده می کرده اند . امروز ماشین تحریر عمدتاً در اغلب مکاتبات اداری و جز آن جانشین قلم شده است ، ولی هنوز هم در کاتبات رسمی قلم بکار می رود . همه قلمها اسبابی دارند که روان شدن مرکب را به بصورتی مهار شده بر روی کاغذ یا مواد دیگر تأمین می کند . بعضی از قلمهای قدیمی را باید ، برای نوشتن ، پیوسته وارد مرکب کنند یا در دوات بزنند ،ولی بیشتر قلمهای کنونی مخنی دارند که مقداری مرکب در خود نگاه می دارد .
فعلاً سه نوع اصلی قلم عبارت است از قلم خود نویس ،خودکار ساچمه ای و خودکار نمدی .
هر قلمی که مخزن مرکب همراه داشته باشد قلم خودنویس است ، ولی این اصطلاح معمولاً در مورد قلمهایی بکار می رود که سر قلم شکافدار دارند .
در بیشتر قلم خودنویسها ،ذخیره مرکب یا در فشنگ پلاستیکی قابل تعویضی است ، یا در مخزن دایمی به شکل کیسه لاستیکی . ایم مخزنها در جوف تنه قلم جای دارند . در همه قلمهای خودنویس ، مجاری ظریفی سر قلم را به مخزن مرکب مرتبط می سازد . از این مجاری ، هوا وارد مخزن می شود و در فضای بالای مرکب می ایستد . به سبب هوا ، مرکب در مجرایی که به سر قلم مرتبط است ، جاری می شود . در عقب سر قلم جسمی سحت از لاستیک یا پلاستیک هست ع که در زبان فارسی آن را زغال می نامند . مرکب در شکافهای شانه مانند آن می ماند و یکباره بر روی کاغذ نمی ریزد ، تا زمانیکه این مرکبهای اضافی باقی است قلم می نویسد و پس از آن راه برا ی وارد شدن هوا به مخزن باز می ماند و دوباره مرکب وارد ذال می شود . افلب قلم خودنویسها کلاهکی دارند که هنگام بیکار ماندن قلم سر آن را می پوشاند . کلاهک از تبخیر مرکب و نیز از آسیب دیدن سر قلم جلوگیری می کند .
جهت دانلود متن کامل مقاله قلم کلیک نمایید
سینما از بدو تولد به سرعت در سرزمین های متعدد ومختلفی گسترش یافت وطبق ویژگی ها و خصیصه های این سرزمین ها دچار تحولات وپیشرفت هایی شد که از طرفی مهم واز جهت دیگر جالب و خواندنی هستند.
سینما مانند هر هنری به هر سرزمینی که رفت جزئی از آن شد و یک شخصیت پیدا کرد. اینگونه سینما شد یک سرزمین ، یک ملت.
سینمای هر کشور راه درازی را طی کرده راهی که در آن متولد شده شکل گرفته ،بزرگ شده ،تغییر کرده وروح گرفته است .سینمای کشور هلند هم تاریخ بزرگی دارد.سینمایی که بسیار تحت تاثیر حوادث سیاسی وا جتماعی وعوامل فرهنگی بوده است. سینمایی که مانند دوچشم به تمام تاریخ این سرزمین چشم دوخته و آن را ثبت کرده است.
همیشه تاثیر پذیرترین رسانه هر سرزمین ،سینماست ودقیقا به همین دلیل است که شیوه فیلمسازی ونوع آنها در هر نقطه از جهان منحصر به فرد است. در سرزمین سینمای داستانی رونق دارد و در جای دیگر مستند وانواع دیگر.
به هر حال تحول جزء‌جدایی ناپذیر سینماست و در همین مسیر است که کامل وپخته میشود. سینمایی که تاریخ بزرگی دارد حرفهایی بیشتری هم برای زدن دارد.
هلند منطقه ای است که در مرکز اروپای غربی قرار دارد. از جنوب در همسایگی کشور بلژیک و از شرق به خاک آلمان منتهی میشود واز دو طرف دیگر به اقیانوس می رسد. این سرزمین از دو قسمت هلند شمالی هلند جنوبی تشکیل شده که با هم کشور هلند را تشکیل می دهند.
این کشور در سال ۱۸۴۰ مستقل شد. سایر مناطقی که از نظر تاریخی هلندی محسوب می شدند طی تصرف فرانسوی ها در سالهای ۱۸۱۳-۱۷۹۵ به قسمتهایی از ایالات دیگر تبدیل شدند.
اسم کشور هلند ریشه در کلمه (wooded land) holt land به معنای کشور جنگل ها دارد.
جهت دانلود متن کامل مقاله سینمای هلند کلیک نمایید